Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012
Τρίτη 21 Φεβρουαρίου 2012
Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012
ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΤΙΣ ΞΕΝΕΣ ΓΛΩΣΣΕΣ
"The genesis of classical drama was not symptomatic. An euphoria of charismatic and talented protagonists showed fantastic scenes of historic episodes. The prologue, the theme and the epilogue, comprised the trilogy of drama while synthesis, analysis and synopsis characterized the phraseology of the text. The syntax and phraseology used by scholars, academicians and philosophers in their rhetoric, had many grammatical idioms and idiosyncrasies.
The protagonists periodically used pseudonyms. Anonymity was a syndrome that characterized the theatrical atmosphere.
The panoramic fantasy, the mystique, the melody, the aesthetics, the use of the cosmetic epithets are characteristics of drama.
Eventhrough the theaters were physically gigantic, there was noneed for microphones because the architecture and the acoustics would echo isometrically and crystal - clear. Many epistomologists of physics, aerodynamics, acoustics, electronics, electromagnetics can not analyze - explain the ideal and isometric acoustics of Hellenic theaters even today.
There were many categories of drama: classical drama, melodrama, satiric, epic, comedy, etc. The syndrome of xenophobia or dyslexia was overcome by the pathos of the actors who practiced methodically and emphatically. Acrobatics were also eup3horic. There was a plethora of anecdotal themes, with which the acrobats would electrify the ecstatic audience with scenes from mythical and historical episodes.
Some theatric episodes were characterized as scandalous and blasphemous. Pornography, bigamy, hemophilia, nymphomania, polyandry, polygamy and heterosexuality were dramatized in a pedagogical way so the mysticism about them would not cause phobia or anathema or taken as anomaly but through logic, dialogue and analysis skepticism and the pathetic or cryptic mystery behind them would be dispelled.
It is historically and chronologically proven that theater emphasized pedagogy, idealism and harmony. Paradoxically it also energized patriotism a phenomenon that symbolized ethnically character and phenomenal heroism."
The protagonists periodically used pseudonyms. Anonymity was a syndrome that characterized the theatrical atmosphere.
The panoramic fantasy, the mystique, the melody, the aesthetics, the use of the cosmetic epithets are characteristics of drama.
Eventhrough the theaters were physically gigantic, there was noneed for microphones because the architecture and the acoustics would echo isometrically and crystal - clear. Many epistomologists of physics, aerodynamics, acoustics, electronics, electromagnetics can not analyze - explain the ideal and isometric acoustics of Hellenic theaters even today.
There were many categories of drama: classical drama, melodrama, satiric, epic, comedy, etc. The syndrome of xenophobia or dyslexia was overcome by the pathos of the actors who practiced methodically and emphatically. Acrobatics were also eup3horic. There was a plethora of anecdotal themes, with which the acrobats would electrify the ecstatic audience with scenes from mythical and historical episodes.
Some theatric episodes were characterized as scandalous and blasphemous. Pornography, bigamy, hemophilia, nymphomania, polyandry, polygamy and heterosexuality were dramatized in a pedagogical way so the mysticism about them would not cause phobia or anathema or taken as anomaly but through logic, dialogue and analysis skepticism and the pathetic or cryptic mystery behind them would be dispelled.
It is historically and chronologically proven that theater emphasized pedagogy, idealism and harmony. Paradoxically it also energized patriotism a phenomenon that symbolized ethnically character and phenomenal heroism."
Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012
ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΛΟΥΣΤΡΙΝΙΑ-ΜΙΝΙ ΣΕΝΑΡΙΟ ΜΕ POPPLET
Η τάξη χωρίζεται σε 7 ομάδες (των 3 μαθητών) με δικό της χρώμα η καθεμιά.
Οι μαθητές, αφού πάρουν θέσεις στους σταθμούς εργασίας, ανοίγουν το blog του μαθήματος, όπου τους προβάλλεται η συγκεκριμένη χαρτογράφηση των δραστηριοτήτων που έχουν να υλοποιήσουν(φύλλα εργασίας).
Με τη διδακτική αυτή πρόταση οι μαθητές προσδοκάται:
-Να εντοπίσουν τα χαρακτηριστικά του διηγήματος
-Να κατανοήσουν τεχνικές χειρισμού του αφηγηματικού χρόνου
-Να γνωρίσουν το παλιό επάγγελμα του βυρσοδέψη
-Να αντιληφθούν τα ανθρωπιστικά ιδεώδη όπως αυτά προβάλλονται μέσω του πρωταγωνιστή
-Να αναρωτηθούν και εντέλει να αποκτήσουν αρχές όπως εργατικότητα,φερεγγυότητα,ανιδιοτελή προσφορά.
-Να προβληματιστούν πάνω στο θέμα της σύγκρουσης αισθήματος- καθήκοντος
-Να νιώσουν τη δύναμη της αδερφικής αγάπης,αλλά και την άδολη και αγνή έκφραση ενός νεανικού ερωτικού συναισθήματος
-Να εργαστούν ομαδικά και να παραγάγουν έργο μέσω αυτής της ομαδικής αλληλεπίδρασης
-Να αναζητήσουν,να κρίνουν,να αξιολογήσουν και να συνθέσουν πρωτότυπες εργασίες-παρουσιάσεις
-Να κινητοποιήσουν την ενσυναισθητική τους φαντασία
-Να απολαύσουν ένα λογοτεχνικό έργο
ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑ-ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΜΑΘΗΣΗΣ
Στη συγκεκριμένη διδακτική πρόταση επιχειρείται συνδυσμός τρόπων πρόσκτησης της γνώσης:
Έτσι μέσω της ομαδοσυνεργατικής διαδικασίας οι μαθητές ανακαλύπτουν (διερευνητική μάθηση)και προσπαθούν να χτίσουν τη νέα γνώση στηριζόμενοι στην ήδη υπάρχουσα, που λανθάνει και την ανασύρουν (εποικοδομισμός). Μέσω της σύγκλισης επίσης των διαφορετικών κοινωνικοπολιτιστικών συνιστωσών, επιτυγχάνεται η δημιουργία νέων "ταυτοτήτων" (κοινωνικοπολιτιστική αντίληψη).
Ζητούμενο, τέλος, της πρότασης αποτελεί απ' τη μια η απομάκρυνση των μαθητών από το ρόλο του παθητικού δέκτη και απ' την άλλη η ουσιαστική και ενεργή συμμετοχή τους σε διάφορες δραστηριότητες αναγνώρισης και τροποποίησης των αφηγηματικών συμβάσεων (ποιητολογική προσέγγιση-κειμενοκεντρική αντίληψη).
Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012
Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 2012
Τρίτη 7 Φεβρουαρίου 2012
Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου 2012
Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012
Πέμπτη 2 Φεβρουαρίου 2012
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)